Her şey güzeldi ama buraya kadar maalesef bizim için yol burada bitiyor. Şöyle de anlatılabilir; “bize ayrılan sürenin sonuna geldik”.
İyi niyetle ilişkilere başlanabilir ancak sadece iyi niyetle ilişkiler yürümüyor. Şimdi hep bir sebep bulup arıyorsun beni anlıyorum halini.
Bir zamanlar ben de birilerini bir şekilde sevmiştim. Üstelik ben senden öyle küstah ve umarsızca gitmedim.
Ama bitti işte….
Her şeyin bir sonu var hayatta varmış yani… Ben de biraz geç öğrendim. Belki geç değildir tam da yaşamın buralarında öğreniyor ve büyüyordur aslında insan kim bilir?
Beni rendelerken tüm gücüyle hayat kanayan yerlerimdeki acıları durdurmaktı tek isteğim. Şimdi bıraktım ne kadar acıtırsa acıtsın ben sağlam yerleri kurtarma peşindeyim.
Ne uzun bir yolculuk aslında hayat dediğin yaşa yaşa bitmiyor dertler ve ne kısa şu yaşam dediğin herkesin ölümü vaktinden erken…
Yıllar geçtikçe anladım ki; kayıplarım kazandıklarımdan fazla vallahi ben de bıraktım ipin ucunu. Artık insan lazım insana.. Bir de sigorta diyor annem yaşlılığın hastalığına.. Ben oraya gelmedim diye anlamıyorum daha.
Şimdi o yüzden gidiyorum güzel bakan adam. Seni öyle sevemediğim ve bunca emeğin boşa gittiğini gördüğüm için. Sana bu kadar rahat bir ilişki sunduğumdan sen de istiyorsun beni ama sırtımın ağrıları arttı ben de gidip bir yerlere dayamak istiyorum şu kalbimi.
Yani sevgili hiçbir bahane gerekmiyor beni aramana yak gitsin benden kalan ne varsa… Bundan böyle sadece ben mühimim hayatta. Önce can gelecek yani sonra canan yoksa huzur bulamayacağım bu dünyada…
Candan Ünal
Paylaş