O' na de ki;
Sıkıldım seni sevmekten düşünmekten özlemekten...
Azad ediyorum seni kalbimden...
Duydum.
Her şeyi duydum... Şimdi bana onu anlatıyorlar.
Sanki başka bir insandan bahsediyorlar.
Ben mi büyük anlamlar yükleyerek tam(am)lamışım O’nu...
Öyleyse ne kadar yanılmışım.
Yaratırken bir masal prensesini çocuksu düşlerimde
kendimi ne kadar iyi kandırmışım .
O’na sor bakalım;
En çok ne eksik kaldı biliyor mu ?
Gerçi ben bilmesini beklemiyorum.
Beni anlamasını beklemediğim gibi.
Benimki geç kalmış bir veda ya da
yanlış anlaşılmış bir aşka
bir türlü konulamayan
nokta nokta nokta.
Paylaş