Konu: peki biz bu hale nasıl geldik?

geçmiş zamanda adamın biri yolculuğa çıkmıştır..yürüye yürüye dağları tepeleri aşmaktadır..epey yürüdükten sonra acıkır ve bi ağacın gölgesine oturup yemek çıkınını açıp karnını doyurur..bi süre sonra çıkınını toplar ve yoluna devam eder..uzunca yol kat ettikten sonra yeniden acıktığını hisseder ve tekrar çıkınını açar.birde görürki yemeğine karıncalar dolmuştur..adam başlar hıçkıra hıçkıra ağlamaya..ve derki ''ben sizi vatanınızdanyuvanızdan ettim.şimdi burada bırakırsam yuvanızı bulamazsınız''..bir süre düşündükten sonra tekrar geri dönmeye karar verir.dönüp karıncaları yuvalarına bırakacaktır..saatlerce yürüdüğü o yolu yeniden yürür ve emanetleri yerlerine bırakıp..gönül rahatlığıyla yoluna devam eder...
şimdi size soruyorum..bize ne oldu?bizler ki bir karıncaya kıyamazkenartık başka bir ananın doğurup büyüttüğü evlada kıyıyoruz..kıymak yetmiyor parçalıyoruz..nasıl bu kadar insanlıktan çıkabildik?sokakta yere düşmüş birini görsek kafamızı çeviriyoruz..henüz bi kaç kez giydiğimiz kıyafetleri düşünmeden atarkenaiylesi olmayan sokağa düşmüş bir çocuğu sevindirmeyi akıl edemiyoruz..''aman tinercidir''deyip elimizin tersiyle ittiğimiz çocukların bizim çocuklarımız olduğunu bilmiyormuyuz?oysaki küçük bir çocuğa sorun büyüyünce ne olmak istiyorsun diye..muhtemelen ya doktor ya öğretmen olacağım der..hiç bir çocuk ben hayat kadını olucamhırsız olucam demez....
en son karşılıksız kime iyilik yaptık hatırlıyomuyuz?hangi akşam sofraya oturduğumuzdakomşumuzun bugün yemeği varmıdır diye düşündük?oysaki peygamber efendimizin dönemindealış verişe çıktığınızdamanava girip bir kilo domatesbir kilo soğan istediğinizdemanav sahibi size bir kilo domatesi verip''soğanıda lütfen yan komşumdan alıno da kazansın''dermiş..peki şimdi neden yan yana açtığımız dükkanlarda neredeyse silah zoruyla müşterileri kendimize çekmeye çalışıyoruz?..neden bu bencilliğimiz.?.bir rekabet karmaşında boğuşup gidiyoruz..kocaman kocaman adamlar barlarda milyonları saçarkensoğukta bebeğini kucaklamışbir apartmanın girişine sığınmış anneyi ve yavrusunu neden düşünmüyor?annelerimizbabalarmız bizleri küçücük evlere sığdırıpbüyütüyordabizler neden büyüdüğümüzde kocaman evlerimize bir anneyi bir babayı sığdıramıyoruz?
şimdi yeniden ve son kez soruyorum bize ne oldu??biz ki allahın yarattığı düşünme yeteneğine sahip tek varlıkmışız yaagerçekten düşünmeyi biliyormuyuz?bence bugün bir kez daha düşünmeliyiz..yatağımıza girdiğimizde huzurla başımızı yastığa koymak için neler yapmalıyız..insan sıfatını taşıyabilmek için neler yapmalıyız..
ben hep söylemişimdir''insanları değilinsan olanı seviyorum''..insan olabilmemiz dileğiyle......

Çilem Gamze Ertürk

işte bizler tüm bunlara inat insan olmayı başarıyoruz..bu arada yorumsuz bırakmadığınız için teşekkür ederim.

ahh öle insanlar var ki...