Yüreğim buruk bu günlerde.
Ruhum içine kapanmış sessiz sakin.
Varlığım yetmez olmuş sanki içimdeki sensizliğe.
İsyan ediyorum ama kimse duymuyor.
Kimse kulak vermiyor çaresiz isyanlarıma.
Olmaz diyorum o bırakmaz gitmez beni diyorum ama duyan yok
ses çıkaran yok.
Kimse diyemez ki bana.
Kimse cesaret edemez ki söylemeye.
Kim daha çok canımı yakar bana öldüğünü söyleyerek.
Bilmiyorum ya öylece çırpınıyorum işte.
Reddediyorum istemiyorum yokluğunu.
Umutsuzca bekliyorum bekliyorum çünkü bilmiyorum.
Biri çıksa karşıma söylese bana o öldü gitti bıraktı seni diye.
Yıkılır bütün ‘SEN’li umutlarım.
Çaresiz ve perişan sensizlikte yaşamaya çalışırım çabalarım.
Ama yapamam yüreğim kaldıramaz bu acıyı..
..
O gece tak başıma bi bankta otururken aldım acı haberini.
YIKILDIM...
Sanki ruhum bedenimden ayrıldı gitti seni bulmaya delicesine.
Ama bilmiyorki bu yürek; benden tümüyle vazgeçip kopup gittiğini.
...
Yüreğimde bir damla yaşla bırakıp gittin beni
Bembeyaz düşlere...
Paylaş