YaGMuR_YüReKLiM

hiç öyle bakma bana… seni beklemiyorum bu sefer…

evet belki ne yapacagımı da bilmiyorum ama gideceğim işte…gelen ilk otobuse binecek belki de dunyanın öbür ucuna gideceğim… herseyimi aldım yanıma merak etme…

ama seni almadım bu sefer yanıma… evet evet dogru duydun bu kez sen gelmiyorsun benimle… ben tek basıma gidiyorum… aradıgım bir seyler var ve ben onları bulmadan geri dönmeyeceğim…

sakın düşünme beni… aklına esir edip geri dönmemi isteme benden… hatta ben donene kadar sen adımı bile anma… biliyorsun hissettiğini hissedersem gidemem daha fazla… ilk otobuse atlar tıpkı gittiğim gibi aniden geliveririm hayatına… seni alıp gidemem belki ama bir ömür dibinden ayrılmam… hem sececek sansta bırakmam sana… sorgusuzca yerleşirim odana… kovsan da gitmem bu sefer…

hem sen dusundun beni … ben istememiştim hatırlasana… hatta ilk kez senden ayrı gitmiştim…sana dair hiçbir sey almadan yanıma… tüm resimlerini burada bırakmıstım… cuzdanımı her actıgımda gulumseyemeyecektin ve ben gözlerini görmeyecektim… belki unuturdum da… hatta cok ileri gider hayatıma hiç girmemişsin gibi oldugun zamanı koca bir kara deliğe hapsederdim… üzerine de tonlarca beton döker hatıralarımın ve bana olan bakıslarının geri gelmesini engellerdim…telefonumu da almamıstım yanıma… arama imkanın dahi olamayacaktı… sesini duymadıgım için yüreğim acımayacaktı… gece yarıları arayamayacagın için uykularım bölünmeyecekti… hayır geceleri aradıgın için kızmadım ben hiç sana… bilmezsin belki ama sen aramadan hissederdim… kısa bir süre once uyanır telefonumu yakınıma alır beklerdim aramanı… ama bazen cok bekletirdin beni… telefon caldıgında sanki yüreğim göğsüme sıgmıyormus gibi hissederdim… nefes nefese acardım daha ilk calısında… her seferinde neyin var diye sorardın…

sadece heycan…

anlatamazdım ki sana hissettiğimi… uykusuz kaldıgım uyumadıgım için kızardın bana… ama bilmiyorsun ki sen aramadan uyanıyorum ben…

offf ne cok beklettin beni bir bilsen… neden daha once gelmedin ki hayatıma… belki…. Belki hersey cok başka olurdu ozaman… gitmeme gerek kalmazdı… belki seni kaybetme korkusuyla hiç nefes almazdım…

belki sen giderken ardından bakmak zorunda kalmazdım…

beceremedim işte görüyor musun… tüm esyalarımı toplayıp gitmeyi beceremedim… aslında bir seyi itiraf edeyim mi…

ben burada….

Ben burada…

Ben burada beni uzaklara goturecek bir vasıtayı değil beni hayatına hapsedecek birseyleri bekliyorum… ufacık bir sey belki kalmama sebep olacak…

Aslında hiçbir seye gerek yok… yüreğim benimle oldugu sürece ben hereseyi burada bırakıp gidemem ki…

Yüreğimi burada bıraksam….

Ozaman da yasayamam… söz vermiştim değil mi bedenimin her zaman nefes alacagına… ve söz vermiştim ulaşmak istediğin sürece bana ulasabileceğine…

Koskoca duvarlarım var aslında önüme ördüğüm… hemde her tuglasını üst üste kendi ellerimle koydugum… gidişime engel olan sevgilerim var yüreğimde…

Hani hiç umudum yok dediğim zamanlarda bile alev alev yanan kırmızılarımı körükleyen ve sönmesine izin vermeyen mavi yeller eser ya yüreğine… yüreğinden cıkıp yüreğime yollar ya kokunu… işte benim umudum… işte benim bitmek tükenmek bilmeyen atesim…

Gidemem ben…

Ne gelirse gelsin aklım ve yüreğim benimleyken atlayıp gidemem… bavullarımda bunca hatıralar varken cekip gidemem… gözlerim görüyor kulaklarım işitiyorken gözlerine bakmadan sesini işitmeden yapamam…

Ama beklerim ben…

Seni değil merak etme… artık beklemem de zaten… yüreğinde mutlu ol sen… ben uzaktan bir izleyiciyim artık… mutluluguna dua eden… mutlulugunla mutlu olan bir seyirci…

Merak etme… eskisinden iyiyim ben…

Varılıgın yeter derdim de inanmazdın ya… gör işte… varlıgın yetiyor beni gülümsetmeye…

Üzülme gidemem ben… bana ihtiyacın oldugunu bildiğim halde ardımı dönüp gidemem ben… hem kızları da bırakamam… çiçeklerim de su ister… benden baksa kimse dokunamazki güllerimin dikenlerine… bırakamam onları…

Fabrika hatası yüreğimin kalite kontrolden gecebilen tek sevgisini bir basına bırakamam ben…

Hiçbir sey de istemem… iyiyim ben… telefonu elime aldıgımda yanımda olacak bir ses… geliyorum dediğimde gelip alabilecek gercek bir dost… daha ne ister ki yüreğim…

Sadece bir kösesinde kalmalı yüreğimin… yoklugunu bir kez yasamıstı… ikincisini görmeye gücü oldugunu sanmıyorum…

Gec kalıyorum çiçeklerimi sulamalıyım… gülüm topurcuk acmıs onu yalnız bırakmamalıyım…