Seni sevdiğim gibi bir taşı sevseydim herhalde dile gelirdi can bulurdu en azından bir çiçek verirdi. Yıllar geçtikçe fark ettim ki; aşk her şeyi affetmemeli…
Daha doğrusu aşkın ardına saklanarak insan kendinden bu kadar taviz vermemeli…
Aşkın ne olduğunu bilmediğimden sanırım bunca yıl seni sırtımda taşımışım. Yoksa aşk dediğin başka bir duygu başka bir şekil başka bir his olmalı. Aşkın içindeki heyecan kendini yok saymakla karıştırılmamalı.
Zaten aşk dediğin sevgiye dönmeli ama mutlaka doğru bir sevgiye… Sevgi sandığım bir tuhaf duyguya dönüştü benimki anlayamadım yanıldım sana değil kendime kandım.
Bütün ihanetlerini affettim mesela ve senin her özrüne inanmayı seçtim. Sen kandırmadın beni sen sadece özür dileyerek şansını denedin. Ben sevginin altında mutlaka fedakarlık vardır gibi edebi cümlelerle süsledim bu ilişkiyi affederek değişeceğini sandım.
Sen her özür dileğinde sen her o kapıdan sırıtarak içeri girdiğinde aslında ben kendime bir bıçak sağladım ve ömrümden çaldım.
Yıllar böyle geçip gitti işte ne tuhaf ki; ben hep beni sevdiğine inanarak harcadım hayatımı. Sen şimdi baktığımda lağım gibi bir hayatı çok büyük bir keyifmiş gibi yaşarken ben beklediğim her gece ve binlerce gece kaderimi kendim çizdim ama seçimlerimin altına imza atmadım.
Sen zaten hovardaydın yalancıydın dolandırıcıydın insanlar biliyordu senin ne kadar kötü benim ne kadar iyi olduğumu; seni her defasında çevremdekilere gözyaşıyla anlattım. Yine kandırılmıştım sen zaten herkesi kandıracak kadar adiydin.
Benim için oyunun kuralları da belliydi aslında görmemekte ısrar ettim. Olmayacak bir duaya amin dedim. Senin bir anlık sıcaklığına iki yalanına hatta el basarak Kuran’a tövbe edişlerine kandım kanmayı seçtim.
Şimdi dönüp yıllar geçtikten sonra ömürden kendime soruyorum:
Sen zaten kendi hayatını harcamış biriydin ben neden seni kurtarmayı seçtim? Üstelik bunu bin defa deneyip her seferinde başarısız olamama rağmen inatla bu saçmalığa aşk demeye devam ettim.
Yok yok aşk da affetmesin artık beni. Senin gibi bir şerefsizi sevdiğimi söyleyerek ben ilk önce aşka ihanet ettim…
Candan Ünal
Paylaş