Telefonlar bile akıllandı sen hala benim peşimdesin. Güvensizliğin şüphelerinle yedin bitirdin ömrümü be adam!
Bilgisayardan bütün postalarıma Messenger konuşmalarıma bakıyorsun. Telefonumda mesajlarımı şimdi bir de en son kaçta o programa girdiğimi açık olup olmadığımı kontrol ediyorsun.
Bir özel detektif tutmadığın kaldı korkarım onunla da gizlice pazarlık ediyorsun. Yeter be adam yeter artık sen sevgimi mi sınıyorsun?
Sevmesem zaten yanında olmazdım gözlerinin içine böyle aşkla bakmazdım bu yaptıkların bini aştı vallahi böyle bir adama sevmesem katlanmazdım.
Aklımdan zorum mu var; bir tanesiyle anca başa çıkarken ikinciyi ne yapayım? Hayır bu kadar kıskançlığın sebebi ne; bilmiyorum ki seni ikna etmek için ne yapayım?
Biliyorum engelleyemiyorsun kendini. O şüphelerle tüketiyorsun içini. Sonra bana boşaltıyorsun gereksiz tüm zehrini.
Dürüstçe sorsan cevap veririm ama sormuyorsun. Kendi içinde kurup duruyor sonra düşündüklerine inanıyorsun. Bazen öyle artıyor ki bunlar; bu ilişkiden de kopuyorsun. Sevgili sen hangi zamanda yaşıyorsun?
Sevgimin ispatı için ne kadar zaman harcamalı? Sevdiğimden susuyorum ama bu kadar da abartmamalı…
Eleştirilerin gereksiz kıskançlıktan saçmalıyorsun. Sonunda boğulup gideceğim sen sonumuzu hazırlıyorsun.
Ömrümü yedin be adam kaç defa söyleyeceğim? Seviyorum işte seni bir nefes alsam çekip gitmeyeceğim. Kaybetmek korkusu yerleşmiş içine atamıyorsun çocukluğuna gitmek lazım ama gücüm yok vallahi anlamıyorsun.
Bırak huzurla sevelim sarılalım sevişelim. Yanımda değilken de kalbimdesin bir inansan ölene kadar yaşayıp gidelim…
Candan Ünal
Paylaş