Bütün hepsinin bir anlamı olmalı bu yaşadıklarımızın hissettiklerimizin düşündüklerimizin… Hepsinin bir anlamı olmalı yoksa boşuna bunca acı…
Birini sevmenin bir anlamı olmalı mutlaka onun yokluğunda duyulan amansız can çekişmeyi anlamlı kılmalı.
Aşkın ayrılığın ölümün doğumun bir anlamı olmalı… Hepsinin bizim bilmediğimiz bir anlamı olmalı mutlaka.
Burada bir bebek dünyaya geldiğinde bir yerlerde aynı ruh için “aramızdan erken ayrıldı” diye üzülen birileri olmalı ki; bu dünyada ölüm anlam kazanmalı…
Bir gün o çok sevdiğin kişiden ayrıldığında kalbin yeniden sevebilmeli çünkü aşkın kendi başına bir anlamı olmalı.
Yaşamak ağır bedellerin ödendiği ve büyük mükafatların kazanıldığı bir yer olmalı yoksa bunca sıkıntı ve sevinci bir arada yaşamanın bir anlamı kalmazdı.
Sevmenin sevilmenin coşkusunun vefanın hayatın bir anlamı olmalı…
Başka bir zamanda başka bir boyutta belki veya hiç aklımızın almadığı bir zamansızlıkta sevmek yine de anlamlı olmalı…
Bu hayatı yaşamanın yaşamamanın reddetmenin inkar etmenin kabul etmenin bir akla sahip olmanın bir kalbe sahip olmanın daha ötesinde bir bedene sahip olmanın bir anlamı olmalı.
Her şeyden uzak veya tam da içindeyken her şeyin sevmenin çok ama çok önemli bir anlamı olmalı yoksa bir kalp sadece sevgi yüzünden bu kadar acı çekmezdi…
Sevginin bizim hala tam olarak kavrayamadığımız daha büyük bir anlamı olmalı. Bunu bulmanın tek yolu daha çok sevmek olmalı…
Candan Ünal
Paylaş