Toprak bir gün aynaya dedi ki:
- Ey ayna! İmreniyorum sana. Çünkü kim sana baksa kendini görür; bana bakanlar ise sadece beni görür.
Ayna toprağa şöyle cevap verdi:
- Ey kara toprak ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin. Bilmiyor musun ben bana bakanların bugününü gösteririm. Oysa sen sana bakanların yarınından haber verirsin.
Bu cevap toprağın beğenisine gitse de tekrar dedi:
- Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin. Söyler misin bana sana bakanlar hiç dönüp bakar mı bana?
Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi:
- Merak etme. Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü hep sana döner...
Mevlâna
Paylaş