Dağ çiçeği adım kendimi tanırım.
Budur aslım bilirim sevmek uzak
Yaban gülüyüm güvensiz kalırım.
Yitirilmiş kardelenler hazanıdır tuzak.

Dünya kurulurken yığın keder yağmuru
Arada sıkışmış bir yerlereaz da neşe
Koruk üzüm bağından aşkı toplamalıyım
Değmez derdim sensizliği biçmeye.

Bir gün lazım olursun sebebiyle.
Yılgın yorgun dilesem de her demde;
Satır aralarında sakladım sevgiyi.
Viran sokakta ki nazen bekleyişimi!

Ortada bir yer boş bıraktım dolmuyor.
Bilmesinler; konuşma yok olmuşluğumu
Adım esemem asla okunmasın
Seninle unutacağım sarhoşluğumu.

Yaşatacaktım en kocamanından.
Deselerdi gonca gül fark etmez!
Kirlendi duygular çizik bir plak gibi
Çalsanda söylemez bu şarkı şimdi.

Damla taşı olmuş dinmez gözyaşım.
Boğunuk kalır sesim her şeye isyanım
Adım; aşka vurgun olsun nadide
Kalayım akıllarda âşık bu kadın diye!