Muhammed aleyhisselam efendimizin 400’e yakın ismi Mevahib-i ledünniyye'de vardır. Bunlardan bir kısmının manası alfabetik olarak kısaca şöyle:

Abdullah: Allah’ın kulu.
Âbid: Kulluk eden ibadet eden.
Âdil: Adaletli doğru doğruluktan haktan ayrılmayan.
Ahmed: En çok övülmüş sevilmiş.
Ahsen: En güzel.
Alî: Çok yüce.
Âlim: Bilgin bilen.
Allâme: Çok bilgili.
Âmil: İşleyici; iş ve hareket adamı.
Aziz: Çok yüce çok şerefli.
Beşîr: Müjdeleyici.
Burhan: Sağlam delil.
Cebbâr: Kahredici galip.
Cevâd: Cömert.
Ecved: En iyi en cömert.
Ekrem: En şerefli.
Emin: Doğru ve güvenilir.
Fadlullah: Allah’ın ihsanı fazlı.
Fâruk: Hakkı ve bâtılı ayıran.
Fettâh: Yoldaki engelleri kaldıran.
Gâlip: Hâkim ve üstün.
Gani: Zengin.
Habib: Sevgili çok sevilen.
Hâdî: Doğru yola götüren.
Hâfiz: Muhafaza edici.
Halîl: Dost.
Halîm: Yumuşak huylu.
Hâlis: Saf temiz.
Hâmid: Hamd edici övücü.
Hammâd: Çok hamd eden.
Hanîf: Hakikate sımsıkı sarılan.
Kamer: Ay.
Kayyim: Görüp gözeten.
Kerîm: Çok cömert çok şerefli.
Mâcid: Yüce ve şerefli.
Mahmûd: Övülen.
Mansûr: Zafere kavuşmuş.
Masûm: Suçsuz günahsız.
Medenî: Şehirli bilgili ve görgülü.
Mehdî: Hidâyet eden doğru yola ileten.
Mekkî: Mekkeli.
Merhûm: Rahmetle bezenmiş.
Mes'ud: Mutlu.
Metîn: Sağlam özü ve sözü doğru itimat edilir.
Muallim: Öğretici.
Muhammed: Yerde ve gökte çok övülen.
Muktefâ: Peşinden gidilen.
Muslih: Islah edici ve düzene koyucu.
Mustafa: Çok arınmış.
Mutî: Hakka itaat eden.
Mu'tî: Veren ihsan eden.
Muzaffer: Zafer kazanan üstün.
Mübârek: Uğurlu hayırlı bereketli feyzli.
Müctebâ: Seçilmiş.
Mükerrem: Şerefli yüce aziz hürmet ve tâzime erişmiş.
Müktefî: İktifâ eden.
Münîr: Nurlandıran aydınlatan.
Mürsel: Elçilikle gönderilmiş.
Mürtezâ: Beğenilmiş seçilmiş.
Müstakîm: Doğru yolda olan.
Müşâvir: Kendisine danışılan.
Nakî: Çok temiz.
Nakîb: Halkın iyisi kavmin en seçkini.
Nâsih: Öğüt veren.
Nâtık: Konuşan nutuk veren.
Nebî: Peygamber.
Neciyyullah: Allah’ın sırdaşı.
Necm: Yıldız.
Nesîb: Asîl temiz soydan gelen.
Nezîr: Uyarıcı korkutucu.
Nimet: İyilik dirlik ve mutluluk.
Nûr: Işık aydınlık.
Râfi: Yükselten.
Ragıb: Rağbet eden isteyen.
Rahîm: Müminleri çok seven acıyan.
Râzî: Kabul eden hoşnut olan.
Resûl: Elçi.
Reşîd: Akıllı olgun iyi yola götürücü.
Saîd: Mutlu.
Sâbir: Sabreden güçlüklere dayanan.
Sadullah: Allah’ın mübarek kulu.
Sâdık: Doğru olan gerçekçi.
Saffet: Arınmış seçkin.
Sâhib: Mâlik arkadaş; sohbet edici.
Sâlih: İyi ve güzel huylu.
Selâm: Noksan ve ayıptan emin.
Seyfullah: Allah’ın kılıcı.
Seyyid: Efendi.
Şâfi: Şefaat edici.
Şâkir: Şükredici.
Şems: Güneş.
Tâhâ: Kur'an-ı kerimdeki rümuz ismi.
Tâhir: Çok temiz.
Takî: Haramlardan kaçınan.
Tayyib: Helâl temiz güzel hoş.
Vâfi: Sözünde duran sözünün eri.
Vâiz: Nasihat eden.
Vâsıl: Kulu Rabbine ulaştıran.
Velî: Veli sahip dost.
Yasîn: Gerçek insan insan-ı kâmil.
Zâhid: Masivadan yüz çeviren.
Zâkir: Allah’ı çok anan.
Zeki: Temiz akıllı.