VERSE 1

Şimdi ..
Ürpermiş bir soğukluk var takvim yapraklarında
Ve bende senden birşeyler var düşer yanaklarımdan
Asil kadın (asil kadın) katliamın en kahırlı işkencesindeyim (duy beni)
Muazzam silahlarınla vur beni (vur)
Bak şu zaman varya en riyakar katilim (katilim) nerdesin!
Tozlu tarih sayfalarında kapanmamış bi yerdesin
Nerdesin? hala bendesin (bendesin)
Umut mu? mutlulukla bitiren oyunu kimdi?
Kader örülmüş ağların efendisiyle kardeş olgu.
Sen ki adem oğlu!
Umut yalancı sözlerinde bir mimikti gerçek O'ydu.
Çıkar çalıntı yüzlerinde hep bi maske
Arif olmadan da anladım kader bi kalbi önüme koydu
Yarana basmamak için emekledim ve tekledim
Sonunda koşmak ihtiyaçtı burda zaman durdu...

NAKARAT x2

Sona vardım ona vardım hayra çıksın hikayem
Ben şahitsiz acıların kurbanıyım
Nereye dönsem hep aynı yardan ayrı
Musibetten meczuptur ya mahrem ya mahrem!

VERSE 2

Dayanmaktır direnmek hudutu aştım
Ben sükutla barıştıkça sen gürültü saçtın
Batmaz el deyip hikayelerde bir gemiyle yollanıp
Korkular saçardım çehreme ve sen küçüktün matmazel...
Damarlarımda soğukluk dışarda kar var
İçimde sis ve bizden olma hatıralar
Karla kaplı saçlarım vardır benim ve kollarımda yaralar
O gün bugün geçmeyen ve kader hala yaralar...
Zamanla yüzleşirsin senin peşinde akrep var
Yelkovan benimle mutlu dakikalarımı sorgular
Sen cehaletin astarıymışsın meğerse
Bende gözde yaş ve meşke dalmış en hakiki duygular
Avuttular bir şekilde sen üç dakika ağladın
Bıraksalardı orda belki ömrü billah ağlardım
Elde etmek istediğine söyle ne kadar yalvardın?
Sen yeryüzünde yaşar ve ben yüksekten bakardım

NAKARAT x2

Sona vardım ona vardım hayra çıksın hikayem
Ben şahitsiz acıların kurbanıyım
Nereye dönsem hep aynı yardan ayrı
Musibetten meczuptur ya mahrem ya mahrem!