VERSE-1
(KEZZO)

Sanki bana yazılmış bir romandı öncelerde.
Şimdi yok yerinde gam-keder içinde.
Toz pembe gelen herşey artık kaptı toz.
Sus-düşün ama hayat sundu hep bi koz
Yoz kafalarla süslü bir kafesteyiz.
Buz kesen parmaklarla el kalemdeyim
Seninleyim.benimle olmasanda ben seninleyim.
Kurtar beni yada öldür bırakma .
Gittiğimiz yoldan çoktan gelmiş bir insan var ve
İnsan var dostuna düşman aynı anda evet bin pişman
Falan pişman herşey ölüme dek sürekli olan .
Gercek olan tek şey kara toprakta yaşanılan .
Bittiğimiz yerde başlayan .
Bir düşman var hep yaşayan .
İsmi hayat vede cismi bayat.
Ona bir soru sordum ; yanıt kurak .

NAKARAT X2
(KEZZO)
Dünleri unutur gözüm nankör karışığım cok.
(VALE)
Ben beni unuturum içim almaz devamım yook .

VERSE-2
(VALE)

Yok Vale.
Bir halsizlik ayakarımda.
Bir boşluk var şu kollarımda.
Birşeyler var dudaklarımda
Konuşmalıyım ne olur dinle ...
Tarifsizlik eşgalimden şeytanlar var şuan yanımda .
Sansürlendim yardımın gerek bilmezmisin can yakıyorlar .
Hüznü şiddetin doruklarındagüz mevsimin hudutlarında.
Ben bi gardiyan tutukluğumda olsam yinede bakmazmısın ?
Bir kıpırtı var şuan derinde son yazıtların kalemlerimde.
Sen yıldızdın şu matemimde ; kaydın olmadı tutamadım işte.
Kabrim konulur bedenim canlı.
Aklım şüpheli kalbim zanlı.
Tahrikatların hep okunaklı seni unutmadım tövbeler aldı .
Bir kafes bugün bir cansızlık .
Dil dolştı ama anlamsızlık. loş ışıklara isyankarlık.kendi kendime bir yalnızlık.
Yollar almış umutlarım var bohçalarında dermansızlık .
Ah şu gözlerim kurtulmalılar günden güne hep mimleniyorlar.
Perde çekmeyi hayallemiştim onlar yinede küçümsüyorlar .
Sürüntülerde olmama rağmen gurbeti önüme perdeliyorlar.

NAKARAT X2
(KEZZO)
Dünleri unutur gözüm nankör karışığım cok.
(VALE)
Ben beni unuturum içim almaz devamım yook .