Konu: Orhan Veli Kanık'ın Şiirleri

Açsam Rüzgara



Ne hoş ey güzel Tanrım ne hoş
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.

Açsam rüzgara yelkenimi;
Dolaşsam ben de deniz
Ve bir sabah vakti kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.

Bir limanda büyük ve beyaza.
Mercan adalarda bir limana.
Beyaz bulutların ardından
Gelse altın ışıklı bir yaz.

Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin.
Bilmese tadını kederin
Bu her alemden uzak ada.

Konsa rüya dolu köşkümün
Çiçekli dalına serçeler.
Renklerle çözülse geceler
Nar bahçelerinde geçse gün.

Her gün aheste mavnaların
Görsem açıktan geçişini
Ve her aksam dizilisini
Ufukta mermer adaların.

Ne hoş. ey Tanrım ne hoş!
İller göller kıtalar asmak.
Ne hoş deniz dolaşmak
Düşünceler gibi başıboş.

Versem kendimi bütün
Bir yelkenli olup engine;
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar gibi serseri ömrün.


Orhan Veli Kanık

Ağacım



Mahallemizde
Senden başka ağaç olsaydı
Seni bu kadar sevmezdim.
Fakat eğer sen
Bizimle beraber
Kaydırak oynamasını bilseydin
Seni daha çok severdim.

Güzel ağacım!
Sen kuruduğun zaman
Biz de inşallah
Başka mahalleye taşınmış oluruz.


Orhan Veli Kanık

AŞK RESMİ GEÇİTİ



Birincisi o incecik o dal gibi kız

Şimdi galiba bir tüccar karısı.

Ne kadar şişmanlamıştır kim bilir.

Ama yinede de görmeyi çok isterim

Kolay mı? İlk göz ağrısı.



............................çıkar

............................dururduk mahallede

..........................................halde

..............adlarımız yan yana yazılırdı duvarlara

.......................................yangın yerlerinde.



Üçüncüsü Münevver Abla benden büyük

Yazıp yazıp bahçesine attığım mektupları

Gülmekten katılırdı okudukça.

Bense bugünmüş gibi utanırım

O mektupları hatırladıkça.



Dördüncüsü azgın bir kadın

Açık saçık şeyler anlatırdı bana.

Bir gün de önümde soyunuverdi

Yıllar geçti aradan unutamadım

Kaç defa rüyama girdi.



Beşinciyi geçip altıncıya geldim

Onun adı da Nurünnisa.

Ah güzelim

Ah esmerim

Ah

Canımın içi Nurünnisa.



Yedincisi Aliye kibar bir kadın

Ama ben pek varamadım tadına

Bütün kibar kadınlar gibi

Küpe fiyatına kürk fiyatına.



Sekizincisi de o bokun soyu:

Sen elin karısında namus ara

Kendinde arandı mı küplere bin.

Üstelik kendinde de

Yalanın düzenin bini bir para.



Ayten'di dokuzuncunun adı

Barlarda göbek atar

İş başında şunun bunun esiri

Ama bardan çıktı mı

Kiminle isterse onunla yatar.



Onuncusu akıllı çıktı

Bıraktı gitti beni.

Ama haksız da değildi hani

Sevişmek zenginlerin harcıymış

İşsizlerin harcıymış.



İki gönül bir olunca

Samanlık seyranmış ama

İki çıplak da - olsa olsa -

Bir hamama yakışırmış.



İşine bağlı bir kadındı on birinci.

Hoş olmasın da ne yapsın?

Bir zalimin yanında gündelikçi;

Adi Luksandra

Geceleri odama gelir

Sabaha kadar kalır.

Konyak içer sarhoş olur

Sabahı da işbaşı yapardı şafakla....



Gelelim sonuncuya.

Ona bağlandığım kadar

Hiçbirine bağlanmadım.

Sade kadın değil insan.

Ne kibarlık budalası

Ne malda mülkte gözü var.

Eşit olsak der

Hür olsak der.

İnsanları sevmesini de bilir

Yaşamayı sevdigi kadar.



*** Ölümünden sonra müsveddesi diş fırçası sarılmış bir kâğıtta bulunan bu son şiiri tamamlanmamıştır.

Ah! Neydi Benim Geçliğim



Nerde böyle hüzünlenmek o zaman;
İçip içip ağlamak
Uzaklara dalıp şarkı söylemek;
Hafta sekiz ben eğlentide;
Bugün sazyarın sinema
Beğenmedin Aile Bahçesi;
Onu da beğenmedinparka;
Sevdiğim dillere destan;
Sevdiğim
Meyil verdiğin;
Ben dizinin dibinde elpençe divan
Samanlık seyran.
Nerde
Nerde
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman!
.

Orhan Veli Kanık

Ahmetler



Kimimiz Ahmet Bey
Kimimiz Ahmet Efendi;
Ya Ahmet Ağayla Ahmet Beyfendi?

Orhan Veli Kanık

Ali Rıza ile Ahmed'in hikayesi



Ne tuhaftır Ali Rıza ile
Ahmedin hikayesi! ..
Birisi köyde oturur
Birisi şehirde
Ve her sabah
Şehirdeki köye gider
Köydeki şehre.


Orhan Veli Kanık

Altın Dişlim



Gel benim canimin içi gel yanima;
Ipek çoraplar alayim sana;
Taksilere bindireyim
Çalgilara götüreyim seni.
Gel
Gel benim altin dislim;
Sürmelim ondüle saçlim yosmam;
Mantar topuklum bopsitilim gel.
.

Orhan Veli Kanık

Altındağ



Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Ne çamaşıra gidilir artık ne cam silmeye;
Bulaşıksa kendi bulaşıkları.
Çocukları olur nur topu gibi;
Elden düşme bir araba satın alınır.
Kızılay Bahçesi’ne gidilir sabahları;
Kumda oynasın diye küçük Yılmaz
Kibar çocukları gibi.
.

Orhan Veli Kanık

Anlatamıyorum



Ağlasam sesimi duyar mısınız
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz
Göz yaşlarıma ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.

Bir yer var biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım duyuyorum;
Anlatamıyorum.
.

Orhan Veli Kanık

AĞAÇ



Ağaca bir taş attım

Düşmedi taşım

Düşmedi taşım.

Taşımı ağaç yedi;

Taşımı isterim

Taşımı isterim.


Orhan Veli Kanık