Unutmuştum içimdeki umutların beyazlığını
Unutmuştum mavi yeşil al renkleri
Ne zaman bir yağmur sesi duysam
İçimde sevdam kanardı
Beklenen özlenen dilenen sevgili gelir akardı yüreğime
Gözlerimi kör eden aydınlığın doğardı gözlerime
İşte ozaman dağ dağ özlem kesilir
Bulut bulut hüzünle dolardı gözbebeklerim
Ben kurak bozkırların çocuğuyum be sevdiğim
Esen rüzgarlara doğurmuş anam beni
Kayalıklara çarpa çarpa
Çıplak ayaklarla yürüyerek büyüdüm ben
Papatya tarlalarının
Esen rüzgarla gelen gelincik kokularının
Buz gibi sularını içtiğim pınarların
O türkülere ilham veren büyüsünde öğrendim sevdayı
Her gece uğuldayarak esen rüzgarın ninnisiyle uyurken
Hep bir gün gelmeni bekledim
Ve geldin
Öyle aniden geldinki
Ne olduğunu bile anlamadan kayboldum sonsuzluğunda
Hayatıma bahşedilen mucize
Yaşam kaynağım her şeyim
SENİ ÇOK SEVİYORUM….
Paylaş