Yaşlandım sanırım. Öğüt veriyorum demiyeyimde hayat hakkında fikirlerimi anlatıyorum dinleyecek birini bulunca. Beni dinlerlermi bilmem ama karşıdan bakarak gözlemlediğim herşey doğru çıkıyor. Benim yaptığım hataları yapmasınlar istiyorum. Ama yapacaklar. Çünkü hata yapmadan öğrenemeyecekler. Asla.
Bayramda ufak bir kaçamak tatil. O kadar büyüyorki gözümde anlatılmaz yaşanır. Çok yorgunum bu yol bemi daha da yoracak gibi geliyor. Bayramlardanda eskisi gibi tad alamıyorum gittim elbise aldım kendime alışverişte mutlu etmiyors depresyondamıyım yoksa
Eskiden bu kadar içmezdim. Şimdi de çok içmiyorum ama içiyorum. Alkolün ardına sığınmak acizlikmiş gibi geliyor bana. Güçlüyüm. Tamam. Ama o kadar da değilim demek. İsyan etmeyeyim diyorum. Ama. Olmuyor işte bazen. Hayat yoruyor insanı yada insanlar.
Kendini değersiz hissetme hissiyle başa çıkamamak ne kadar da kötü. Etrafında bu kadar insan var ama sen yalnızsın. İstemiyorsun belki ama elinden de bir şey gelmiyor. Empati yapmak hep başkalarını düşünmek peki seni kim düşünüyor? Sadece işine yaradığın kadar varsın insanların o kadar. Biliyorsun bunu ama karşı koyamıyorsun. Fena.
Şikayet, Telif hakları ve Yasal bildirimler için tıklayın. .
İletişim: [email protected]