JuNi@R
28.09.2009, 08:20
:utangaç::utangaç:
sınırları kadar olanın, sevgiside hayal gücü kadar olur elbet. Vay hayat derdiyle yanıp hayal kurmayı erteleyenin haline...Sevmek için geldikleri geldikleri hayatı para ile eğişene.Peki neydi bu sevmek dedikleri?
"Seni sensiz de sevebilen, seni gerçekten sevendir!""Seveceğim hep seni , gel bize geceleri"...Bu muydu yani sevgi dedikleri, uğrunda herşeyi feda ettikleri, birkaç cümleye sığdırabildikleri? Duyduğumda inanamamıştım , ama gördüğümde de yanmıştım. Gelin görün o iki insanı aşk neyledi...
Küçük bir topaçla başlayan aşkları, körebeyle yeşillenmişti. bizim sokağın aşıklarıydı onlar, iki küçük sokak sakini.En sevdikleri dersti körebe, yemeğin üstüne bile körebe yerlerdi. Su demekti onlar için körebe ve sokak sokak umut demekti. "O var çünkü oyunda " diyordu biri, bir diğeri "ben , sen olduğun için varım halbuki"... Böyle birşeydi onlar için yanıp tutuşmak dedikleri. Hele içlerinden biri , bir kaza sonucu gözlerini sonsuz karanlığa açınca , en sevdikleri dersleri , yani körebeleri, yani aşkları onlar için daha da şekillendi. Biri bıkıp usanmadan kör- ebe , bir diğeri kaçan sevgiliyi oynamışlardı el ele. Nasıl bir kimyaydı bu içine girdikleri? Biri diğerinin gözüne hasret, diğeri birinin sözüne; biri diğerinin gözü olmuştu , diğeri birinin duymayan kulağı. Sokaklar bile dar gelir olmuştu onlara ve hasret...Ayrı kaldıkları ilk gece tutturmuştu biri hüzünlü ıslığı . Bugün o ıslığı dinleyerek yanına vardı kör- ebe.
Biri diğerinin yanına gömüldüğünü göremedi, diğeri kaderi silemedi. Ve oyun bitti. Sadece hissedebildiler birbirlerini. Ve buydu körebe; dünyanın öbür ucunda da olsa hissedebilmekti. Kasım'da aşk başkaydı onlar için ve sevgileri vardı, birlikte ölmek imkanlıydı. Kasım'da aşk başkaydı onlar için , onlar körebe aşıklarıydı...:utangaç::utangaç:
sınırları kadar olanın, sevgiside hayal gücü kadar olur elbet. Vay hayat derdiyle yanıp hayal kurmayı erteleyenin haline...Sevmek için geldikleri geldikleri hayatı para ile eğişene.Peki neydi bu sevmek dedikleri?
"Seni sensiz de sevebilen, seni gerçekten sevendir!""Seveceğim hep seni , gel bize geceleri"...Bu muydu yani sevgi dedikleri, uğrunda herşeyi feda ettikleri, birkaç cümleye sığdırabildikleri? Duyduğumda inanamamıştım , ama gördüğümde de yanmıştım. Gelin görün o iki insanı aşk neyledi...
Küçük bir topaçla başlayan aşkları, körebeyle yeşillenmişti. bizim sokağın aşıklarıydı onlar, iki küçük sokak sakini.En sevdikleri dersti körebe, yemeğin üstüne bile körebe yerlerdi. Su demekti onlar için körebe ve sokak sokak umut demekti. "O var çünkü oyunda " diyordu biri, bir diğeri "ben , sen olduğun için varım halbuki"... Böyle birşeydi onlar için yanıp tutuşmak dedikleri. Hele içlerinden biri , bir kaza sonucu gözlerini sonsuz karanlığa açınca , en sevdikleri dersleri , yani körebeleri, yani aşkları onlar için daha da şekillendi. Biri bıkıp usanmadan kör- ebe , bir diğeri kaçan sevgiliyi oynamışlardı el ele. Nasıl bir kimyaydı bu içine girdikleri? Biri diğerinin gözüne hasret, diğeri birinin sözüne; biri diğerinin gözü olmuştu , diğeri birinin duymayan kulağı. Sokaklar bile dar gelir olmuştu onlara ve hasret...Ayrı kaldıkları ilk gece tutturmuştu biri hüzünlü ıslığı . Bugün o ıslığı dinleyerek yanına vardı kör- ebe.
Biri diğerinin yanına gömüldüğünü göremedi, diğeri kaderi silemedi. Ve oyun bitti. Sadece hissedebildiler birbirlerini. Ve buydu körebe; dünyanın öbür ucunda da olsa hissedebilmekti. Kasım'da aşk başkaydı onlar için ve sevgileri vardı, birlikte ölmek imkanlıydı. Kasım'da aşk başkaydı onlar için , onlar körebe aşıklarıydı...:utangaç::utangaç: