тɪʟรıɱ
29.08.2009, 10:23
Sevgili Ne İşe Yarar?
İnsan neden sevgilisi olsun ister?
Sadece mutlu olmak için mi?
O yüzden mi sonu gelmez bir beklenti listemiz vardır?
Cinsel ihtiyaçlarımızı geçersek hayatımızda bir sevgili olmasını istemenin altında yatan gerçek sebep ne olabilir? Birlikte yemek yemek televizyon izlemek dertlerimizi paylaşmak… Birçok eylemi beraber yapabilmek içinse zaten arkadaşlarımızla hepsini hayata geçirebiliyoruz. Asıl isteğimiz sevilmek!
Sevilmek bebeklik çağlarında başlayarak bir ömür boyunca süren ve düzenli olarak beslenmesi gereken bir ihtiyacımız. Üstelik çevrenizdeki herkes yani aileniz dostlarınız hata bakkalınız bile sizi çok sevse de karşı cinse ait bir sevginin yerini dolduramıyorlar. Ne garip bir ihtiyaç durumu değil mi?
Sevmek sevilmekten önce mi sonra mı geliyor? Sanıyorum kişiden kişiye değişiyor. Herkesin aşka olan yaklaşımı; birikimleri dünya görüşü psikolojik durumu ile doğrudan ilişki içinde. Kimine göre ilk sırayı sevilmek alıyor diğeri sevmeyi her şeyden daha değerli buluyor.
Ben önce sevmek gerektiğine inananlardanım. Sevmenin bir insanı büyütmesi ruhunu olgunlaştırması ve deneyim kazandırması için son derece gerekli olduğunu düşünüyorum. Sevilmek sıralamada daha aşağıda yer alıyor. Elbette en mutlu ilişki karşılıklı duygusal etkileşimin olduğu biçimdir ama ben ruhu fırtınalı aklı sisli olanlardanım. Sevebilmem için sevilmem gerekmiyor hatta öyle bir şart bile aramıyorum.
Gerçekten zaman zaman düşünüyorum sevgili ne işe yarar? En başta söylediğim gibi seksle ilgili kısmı çıkartırsak bir sevgilinin hayatımızdaki rolü nedir? Kendimizi çift olmak zorunda hissediyor olabilir miyiz? Her şeyin çifti güzel durduğu yargısı yüzyıllardır genetik olarak bilinçaltımıza yazıldığı için mi buna çabalıyoruz? Üremek dünyaya bir çocuk getirmek gibi en basit iç güdümüz sevgilimiz olmayan biriyle de gerçekleşemez miydi? Sosyal algı ve yargılama kısmını toplumsal baskıları geçersek eğer çok eskiden beri evlilik ve sevgililik gibi kavramlar olmasaydı; sadece dünyaya çocuk getirmek için birleşseydik ve kimsenin başkası hayatında yaptırımı olmasaydı acaba yine de sevgili veya eş ihtiyacı duyacak mıydık?
Sevgilinin ne işe yaradığını biliyorum tabii ki! En değerli ihtiyaçlarımızı ve aslında hayati önem taşıyan bir gereksinimimizi karşılıyor; dokunmak! Yeni doğmuş bir bebeğe kimse dokunmazsa diğer tüm yaşamsal destek sağlansa bile ölme ihtimalinin yüksek olduğunu biliyor muydunuz? İşte dokunulmak bizler için bu derece önemli. Benim aklım öyle gelir gider arada siz bana bakmayın. Sadece düşünüyordum sevgili dediğin aslında ne işe yarar diye?
Gerçek cevabı bulan olursa haber versin!
İnsan neden sevgilisi olsun ister?
Sadece mutlu olmak için mi?
O yüzden mi sonu gelmez bir beklenti listemiz vardır?
Cinsel ihtiyaçlarımızı geçersek hayatımızda bir sevgili olmasını istemenin altında yatan gerçek sebep ne olabilir? Birlikte yemek yemek televizyon izlemek dertlerimizi paylaşmak… Birçok eylemi beraber yapabilmek içinse zaten arkadaşlarımızla hepsini hayata geçirebiliyoruz. Asıl isteğimiz sevilmek!
Sevilmek bebeklik çağlarında başlayarak bir ömür boyunca süren ve düzenli olarak beslenmesi gereken bir ihtiyacımız. Üstelik çevrenizdeki herkes yani aileniz dostlarınız hata bakkalınız bile sizi çok sevse de karşı cinse ait bir sevginin yerini dolduramıyorlar. Ne garip bir ihtiyaç durumu değil mi?
Sevmek sevilmekten önce mi sonra mı geliyor? Sanıyorum kişiden kişiye değişiyor. Herkesin aşka olan yaklaşımı; birikimleri dünya görüşü psikolojik durumu ile doğrudan ilişki içinde. Kimine göre ilk sırayı sevilmek alıyor diğeri sevmeyi her şeyden daha değerli buluyor.
Ben önce sevmek gerektiğine inananlardanım. Sevmenin bir insanı büyütmesi ruhunu olgunlaştırması ve deneyim kazandırması için son derece gerekli olduğunu düşünüyorum. Sevilmek sıralamada daha aşağıda yer alıyor. Elbette en mutlu ilişki karşılıklı duygusal etkileşimin olduğu biçimdir ama ben ruhu fırtınalı aklı sisli olanlardanım. Sevebilmem için sevilmem gerekmiyor hatta öyle bir şart bile aramıyorum.
Gerçekten zaman zaman düşünüyorum sevgili ne işe yarar? En başta söylediğim gibi seksle ilgili kısmı çıkartırsak bir sevgilinin hayatımızdaki rolü nedir? Kendimizi çift olmak zorunda hissediyor olabilir miyiz? Her şeyin çifti güzel durduğu yargısı yüzyıllardır genetik olarak bilinçaltımıza yazıldığı için mi buna çabalıyoruz? Üremek dünyaya bir çocuk getirmek gibi en basit iç güdümüz sevgilimiz olmayan biriyle de gerçekleşemez miydi? Sosyal algı ve yargılama kısmını toplumsal baskıları geçersek eğer çok eskiden beri evlilik ve sevgililik gibi kavramlar olmasaydı; sadece dünyaya çocuk getirmek için birleşseydik ve kimsenin başkası hayatında yaptırımı olmasaydı acaba yine de sevgili veya eş ihtiyacı duyacak mıydık?
Sevgilinin ne işe yaradığını biliyorum tabii ki! En değerli ihtiyaçlarımızı ve aslında hayati önem taşıyan bir gereksinimimizi karşılıyor; dokunmak! Yeni doğmuş bir bebeğe kimse dokunmazsa diğer tüm yaşamsal destek sağlansa bile ölme ihtimalinin yüksek olduğunu biliyor muydunuz? İşte dokunulmak bizler için bu derece önemli. Benim aklım öyle gelir gider arada siz bana bakmayın. Sadece düşünüyordum sevgili dediğin aslında ne işe yarar diye?
Gerçek cevabı bulan olursa haber versin!