LaFontaine
23.02.2010, 21:29
Saraybosna Savaşı ve Vişnitsa Olayı
15 Haziran 1995'te Aliya İzzetbegoviç Saraybosna'da bir bildiri yayımlayarak, Bosna ordusunun Saraybosna'yı saran Sırp çemberini kırmak için harekete geçtiğini açıkladı.[19] 15-17 Haziran'da Boşnak Ordusu, Semizovaç-Olovo yolunu, Çemerska, Debelo Brdo ve Trebeviç dağlarını ele geçirdi. İzzetbegoviç yaptığı açıklamada, hükümet birliklerinin başlattıkları saldırının hedefinin, Saraybosna çevresinde 3 yıldır devam eden Sırp kuşatmasını bitirmek olduğunu, saldırının bu hedefe ulaşıncaya kadar devam edeceğini ekledi. 18-22 Haziran'da Boşnak Ordusu, Pale'yi (Sırp Cumhuriyeti'nin başkenti) zaptetmeye çalıştı, fakat direnişle karşılaşınca savaş hareketlerini durdurmak zorunda kaldı. Bu arada Bosnalı Sırplar elindeki askeri birliklerini Saraybosna cephesine kaydırdı ve 22 Haziran'da karşı saldırıya geçerek Boşnak Ordusunu bozguna uğrattı. Sırplar da Semizovaç-Olovo yolunu ve Çemerska'yı geri aldi, ayrıca Saraybosna-Trnovo yoluna hakim ve stratejik öneme sahip tepelerini ele geçirdi. 15-28 Haziran Saraybosna Savaşı sonunda tarafların tahmini kayıpları ise şöyledir: Boşnaklar: 1.000 ölü ve 3.000 yaralı, Sırplar ise 200 ölü ve 600 yaralı.
26 Haziran 1995'te Boşnak Ordusu Kurmaybaşkanı Enver Hacihasanoviç'in emri üzerine Vişnitsa (Višnjica) köyü yakılıp yıkılmıştır. Hacihasanoviç, Vişnitsa'ya saldırının Saraybosna cephesindeki Sırp kuvvetlerini çekeceğini bildirdi. Srebrenica Bölgesi Belediyesi Yürütme Komitesi Başkanı İbran Mustafiç bu provokasyona öteden beri karşıydı. Mustafiç, Vişnitsa'ya saldırından sonra intikam olabileceği yolunda uyarıda bulunmuştu. Mustafiç'in uyarısına rağmen Boşnaklar, Hollandalı askerlerin mevzileri içinden geçerek Vişnitsa'ya saldırı yaptılar. Bu kez Sırp köylülerin çoğu dağlara kaçmayı başardı. Boşnaklar, 1 askeri öldürdü ve 3 köylüyü yaralandı, Sırp mallarını yağma edip evleri yaktılar. Bundan sonra tüm hayvanları götürüp Srebrenica "güvenli bölgesi"ne döndüler. Fakat bu saldırı Saraybosna Savaşının sonucunu etkilemedi.
Vişnitsa Olayından sonra Radovan Karaciç, Srebrenica'nın alınması emrini verdi.
Krivaya 95 (Krivaja 95) Operasyonu. Srebrenica'nın düşmesi
Srebrenica'daki 28. Tümen, başta AK-47 ve makineli tüfekler olmak üzere hafif silahlarla donatılmış olan 5.500-6.200 askerten ibaretti. Tek bir tanka ya da bir zırhlı taşıyıcıya sahip değildiler, topçuların yalnızca 80mm'lik havanlar, bir Hongjian Red Arrow-73ve bir 76-mm dağ topu M1938 (+40 mermi) vardı. 370-400 kişilik Hollanda Taburu ise otuz zırhlı taşıyıcıya, altı BGM-71 TOW'a ve altı 81mm'lik havanlara sahipti.
Srebrenica'yı zaptetmesi üzerine Sırplar bölgeye 3 bin asker, 10 tank, bir zırhlı personel taşıyıcı ve 52 top ile Sam füzeleri sevk edilmişti. 6.750 kişilik ihtiyat kuvvetleri Srebrenica ve Jepa etrafındaydılar. Bosna Sırp Ordusu, "güvenli bölge"nin Boşnak savunma hattını yarmak istemektediler. 6 Temmuz (1995) sabahı saat 3.15'te 28. tümenin mevzilerine roket ateşi açılması ile saldırı başladı. Tüm gün boyunca Sırplar 836 m-lik Javor dağına hücum yapmaktaydılar. Ama akşam üzeri sağnak hâlinde yağmur boşandı. Görüş azaltıldığı için Sırplar çıkış mevzilerine geri çekildi. Hollandalı komutanın hava desteği isteği, ateşkesle ilgili görüşme yapıldığı gerekçesi ile reddedildi.
Ertesi gün askeri harekat durduruldu. Çünkü Srebrenica bölgesi sise büründü tamamen. 8 Temmuz'da Hollandalılar açılan ateş sonucu Javor dağındaki iki kontrol yerini terkettiler. 9 Temmuz günü saat 9.00 ve 18.15'te Sırplar, Hollandalıların iki gözetleme mevzilerine daha saldırdı ve 30 kadar Hollanda askerini rehin aldı. Javor dağı ve Zvornik'in boksit ocaklarıyla bağlantısını sağlayan önemli bir kavşak artık Sırpların elindeydi.
9 Temmuz günü saat 17.00'de Sırp öncüsünün şehre yaklaştığı haberini Ton Karremans'a ulaştı. Bu bilgiler üzerine Karremans, 28. Tümen Komutanı Vekil Ramiz Beçiroviç'ten yardım istedi. Ton Karremans Beçiroviç'e "Srebrenica'yı Sırp saldırısından koruyacak önlemler alınması" çağrısında bulunuyordu. Hollandalı komutan Boşnaklara teslim ettikleri silahların (Potoçari Üssündeki obüsler, havanlar ve top) geri alınmasını istemelerine rağmen isteğine olumsuz cevap aldı. Ramiz Beçiroviç şu şekilde cevap vermiş:"Bu silahı almaya niyetli değiliz. NATO hava desteğini neden istemedeniz?" Ton Karremans hava desteği isteğini yineliyordu. Aynı günün akşamı Bernard Janvier ve Yasushi Akashi Bosnalı Sırplara, sabaha kadar geri çekilmezlerle ve rehin Hollandalıları serbest bırakmazlarla NATO'nun hava saldırısı düzenleyeceği tehdidinde bulundu.
10 Temmuz saat 07:00'de Mido Salihoviç komutasındaki 100 kişilik müfrezesi, Srebrenica iki kilometre güneyindeki Kozle köyün yanındaki Sırp koluna ansızın hücum etmiş, bir tank ve birkaç araba ateşe vermiş ve sonra Kozle ile Jivkovo Brdo'ya hakim tepeleri zaptetmişti. Bu sırada Salihoviç'in Beçiroviç'e yaptığı takviye çağrıları cevapsız kaldı. Öğleden sonra Sırp kuvvetleri, tepelere yoğun bir topçu ve havan ateşi açarak taarruza başladılar. Salihoviç müfrezesi kısmen dağıldı kısmen imha edildi.
10-11 Temmuz gecesi Boşnak askerleri, Srebrenica'nın güneyindeki savunma mevzilerini terk etmeye ve kuzey-batı yönüne doğru gitmeye başladı. 11 Temmuz sabah Srebrenica'da tam bir kaos durumuydu; binlerce sığınmacı panik içerisinde sokaklarda koşuşturuyordu. Gün ortasında çoğunluğu kadın, çocuk ve ihtiyarlardan müteşekkil 20.000’den fazla sığınmacı Potoçari’deki ana Hollanda üssüne kaçtılar. Hollandalı askerler de kenti boşalttılar.
Saat 14:40’ta iki Hollanda F16 uçağı Srebrenica’yı kuşatan Sırp mevzilerine iki adet bomba bıraktı. 1 Sırp tank vuruldu. Sırplar bu saldırılara ellerindeki Hollandalı rehineleri öldürecekleri ve Potoçari Üssünü bombardıman edecekleri tehdidiyle karşılık verince bundan sonraki saldırılar durdu.
11 Temmuz 1995 günü saat 16.15'te Ratko Mladiç, 28. Tümenin hiç direnmeden bırakılmış kente kolaylıkla girdi. Mladiç, Srebrenitsa'yı ele geçirdiğinde, kent merkezinde bir kameraya konuşurken şunları söylemiştir: ""İşte 11 Temmuz 1995'te Sırp şehri Srebrenica'dayız. Büyük bir Sırp bayramı arifesinde iken bu şehri Sırp milletine armağan ediyoruz. Nihayet, dahiyalara karşı gerçekleştirdiğimiz ayaklanmanın anısına, bu toprakta "Türklerden" intikam almamızın vakti geldi"
15 Haziran 1995'te Aliya İzzetbegoviç Saraybosna'da bir bildiri yayımlayarak, Bosna ordusunun Saraybosna'yı saran Sırp çemberini kırmak için harekete geçtiğini açıkladı.[19] 15-17 Haziran'da Boşnak Ordusu, Semizovaç-Olovo yolunu, Çemerska, Debelo Brdo ve Trebeviç dağlarını ele geçirdi. İzzetbegoviç yaptığı açıklamada, hükümet birliklerinin başlattıkları saldırının hedefinin, Saraybosna çevresinde 3 yıldır devam eden Sırp kuşatmasını bitirmek olduğunu, saldırının bu hedefe ulaşıncaya kadar devam edeceğini ekledi. 18-22 Haziran'da Boşnak Ordusu, Pale'yi (Sırp Cumhuriyeti'nin başkenti) zaptetmeye çalıştı, fakat direnişle karşılaşınca savaş hareketlerini durdurmak zorunda kaldı. Bu arada Bosnalı Sırplar elindeki askeri birliklerini Saraybosna cephesine kaydırdı ve 22 Haziran'da karşı saldırıya geçerek Boşnak Ordusunu bozguna uğrattı. Sırplar da Semizovaç-Olovo yolunu ve Çemerska'yı geri aldi, ayrıca Saraybosna-Trnovo yoluna hakim ve stratejik öneme sahip tepelerini ele geçirdi. 15-28 Haziran Saraybosna Savaşı sonunda tarafların tahmini kayıpları ise şöyledir: Boşnaklar: 1.000 ölü ve 3.000 yaralı, Sırplar ise 200 ölü ve 600 yaralı.
26 Haziran 1995'te Boşnak Ordusu Kurmaybaşkanı Enver Hacihasanoviç'in emri üzerine Vişnitsa (Višnjica) köyü yakılıp yıkılmıştır. Hacihasanoviç, Vişnitsa'ya saldırının Saraybosna cephesindeki Sırp kuvvetlerini çekeceğini bildirdi. Srebrenica Bölgesi Belediyesi Yürütme Komitesi Başkanı İbran Mustafiç bu provokasyona öteden beri karşıydı. Mustafiç, Vişnitsa'ya saldırından sonra intikam olabileceği yolunda uyarıda bulunmuştu. Mustafiç'in uyarısına rağmen Boşnaklar, Hollandalı askerlerin mevzileri içinden geçerek Vişnitsa'ya saldırı yaptılar. Bu kez Sırp köylülerin çoğu dağlara kaçmayı başardı. Boşnaklar, 1 askeri öldürdü ve 3 köylüyü yaralandı, Sırp mallarını yağma edip evleri yaktılar. Bundan sonra tüm hayvanları götürüp Srebrenica "güvenli bölgesi"ne döndüler. Fakat bu saldırı Saraybosna Savaşının sonucunu etkilemedi.
Vişnitsa Olayından sonra Radovan Karaciç, Srebrenica'nın alınması emrini verdi.
Krivaya 95 (Krivaja 95) Operasyonu. Srebrenica'nın düşmesi
Srebrenica'daki 28. Tümen, başta AK-47 ve makineli tüfekler olmak üzere hafif silahlarla donatılmış olan 5.500-6.200 askerten ibaretti. Tek bir tanka ya da bir zırhlı taşıyıcıya sahip değildiler, topçuların yalnızca 80mm'lik havanlar, bir Hongjian Red Arrow-73ve bir 76-mm dağ topu M1938 (+40 mermi) vardı. 370-400 kişilik Hollanda Taburu ise otuz zırhlı taşıyıcıya, altı BGM-71 TOW'a ve altı 81mm'lik havanlara sahipti.
Srebrenica'yı zaptetmesi üzerine Sırplar bölgeye 3 bin asker, 10 tank, bir zırhlı personel taşıyıcı ve 52 top ile Sam füzeleri sevk edilmişti. 6.750 kişilik ihtiyat kuvvetleri Srebrenica ve Jepa etrafındaydılar. Bosna Sırp Ordusu, "güvenli bölge"nin Boşnak savunma hattını yarmak istemektediler. 6 Temmuz (1995) sabahı saat 3.15'te 28. tümenin mevzilerine roket ateşi açılması ile saldırı başladı. Tüm gün boyunca Sırplar 836 m-lik Javor dağına hücum yapmaktaydılar. Ama akşam üzeri sağnak hâlinde yağmur boşandı. Görüş azaltıldığı için Sırplar çıkış mevzilerine geri çekildi. Hollandalı komutanın hava desteği isteği, ateşkesle ilgili görüşme yapıldığı gerekçesi ile reddedildi.
Ertesi gün askeri harekat durduruldu. Çünkü Srebrenica bölgesi sise büründü tamamen. 8 Temmuz'da Hollandalılar açılan ateş sonucu Javor dağındaki iki kontrol yerini terkettiler. 9 Temmuz günü saat 9.00 ve 18.15'te Sırplar, Hollandalıların iki gözetleme mevzilerine daha saldırdı ve 30 kadar Hollanda askerini rehin aldı. Javor dağı ve Zvornik'in boksit ocaklarıyla bağlantısını sağlayan önemli bir kavşak artık Sırpların elindeydi.
9 Temmuz günü saat 17.00'de Sırp öncüsünün şehre yaklaştığı haberini Ton Karremans'a ulaştı. Bu bilgiler üzerine Karremans, 28. Tümen Komutanı Vekil Ramiz Beçiroviç'ten yardım istedi. Ton Karremans Beçiroviç'e "Srebrenica'yı Sırp saldırısından koruyacak önlemler alınması" çağrısında bulunuyordu. Hollandalı komutan Boşnaklara teslim ettikleri silahların (Potoçari Üssündeki obüsler, havanlar ve top) geri alınmasını istemelerine rağmen isteğine olumsuz cevap aldı. Ramiz Beçiroviç şu şekilde cevap vermiş:"Bu silahı almaya niyetli değiliz. NATO hava desteğini neden istemedeniz?" Ton Karremans hava desteği isteğini yineliyordu. Aynı günün akşamı Bernard Janvier ve Yasushi Akashi Bosnalı Sırplara, sabaha kadar geri çekilmezlerle ve rehin Hollandalıları serbest bırakmazlarla NATO'nun hava saldırısı düzenleyeceği tehdidinde bulundu.
10 Temmuz saat 07:00'de Mido Salihoviç komutasındaki 100 kişilik müfrezesi, Srebrenica iki kilometre güneyindeki Kozle köyün yanındaki Sırp koluna ansızın hücum etmiş, bir tank ve birkaç araba ateşe vermiş ve sonra Kozle ile Jivkovo Brdo'ya hakim tepeleri zaptetmişti. Bu sırada Salihoviç'in Beçiroviç'e yaptığı takviye çağrıları cevapsız kaldı. Öğleden sonra Sırp kuvvetleri, tepelere yoğun bir topçu ve havan ateşi açarak taarruza başladılar. Salihoviç müfrezesi kısmen dağıldı kısmen imha edildi.
10-11 Temmuz gecesi Boşnak askerleri, Srebrenica'nın güneyindeki savunma mevzilerini terk etmeye ve kuzey-batı yönüne doğru gitmeye başladı. 11 Temmuz sabah Srebrenica'da tam bir kaos durumuydu; binlerce sığınmacı panik içerisinde sokaklarda koşuşturuyordu. Gün ortasında çoğunluğu kadın, çocuk ve ihtiyarlardan müteşekkil 20.000’den fazla sığınmacı Potoçari’deki ana Hollanda üssüne kaçtılar. Hollandalı askerler de kenti boşalttılar.
Saat 14:40’ta iki Hollanda F16 uçağı Srebrenica’yı kuşatan Sırp mevzilerine iki adet bomba bıraktı. 1 Sırp tank vuruldu. Sırplar bu saldırılara ellerindeki Hollandalı rehineleri öldürecekleri ve Potoçari Üssünü bombardıman edecekleri tehdidiyle karşılık verince bundan sonraki saldırılar durdu.
11 Temmuz 1995 günü saat 16.15'te Ratko Mladiç, 28. Tümenin hiç direnmeden bırakılmış kente kolaylıkla girdi. Mladiç, Srebrenitsa'yı ele geçirdiğinde, kent merkezinde bir kameraya konuşurken şunları söylemiştir: ""İşte 11 Temmuz 1995'te Sırp şehri Srebrenica'dayız. Büyük bir Sırp bayramı arifesinde iken bu şehri Sırp milletine armağan ediyoruz. Nihayet, dahiyalara karşı gerçekleştirdiğimiz ayaklanmanın anısına, bu toprakta "Türklerden" intikam almamızın vakti geldi"