Ctrl
13.02.2010, 12:40
Siz de yaşamında gerçekten istediği şeylere ulaşamayan milyonlarca insandan biriyseniz, bunun nedeni “şevk kıran” birkaç basit tutum olabilir.
Hepimizi etkileyen ve hedeflerimize ulaşmak için üstesinden gelmek zorunda olduğumuz dört şevk düşmanı var.
Birinci şevk düşmanı, güvenliğimizi yitirme korkusudur.
Sahip olduğumuz güvenliği kaybetmekten o kadar çok korkarız ki peşinde koştuğumuz daha güçlü güvenliği elde etmek için ondan vazgeçemeyiz. Kendi içimizde oluşturduğumuz güvenliğin dışında bir güvenlik olduğuna inanmıyorum. Aslında, yaşam denen mücadeleyle başa çıkma yeteneğimiz ölçüsünde güvendeyiz ve güvensizliği yönetme becerimizin izin verdiğinden daha güvende olamayız.
Bunun anlamı, istediğimiz şeye sahip olmak için elimizdekini feda etmemiz gerektiğidir. Herhangi bir şeyden vazgeçmeyi reddedersek, yeni başarılar için gerekli alan, zaman, para ve enerjiyi nereden temin edeceğiz?
İkinci şevk düşmanı, başarısızlık korkusudur.
Kaç kez, başarısız olacağınız korkusuyla birşey denemekten vazgeçtiniz? Çoğumuzun, başarının gerektirdiği anlık isyanları kabul etmek yerine vasat yaşamlara razı olması yazık değil mi?
Korkularımıza meydan okumalıyız ve her korkuyu sonsuza dek fethetmeliyiz. Çok geçmeden, korkuyu her fethedişinizde, bir sonrakini alt etmek kolaylaşacaktır. Unutmayın. En çok korktuğunuz şeyi yapın; sonuçta, o korkuyu kontrol edeceksiniz.
Üçüncü şevk düşmanı, kendinden şüpheye düşmektir.
Olumsuz düşüncelerin pençesine düşmüşsek, yaptığımız her şeyin yanlış olacağına inanırız. Bu şekilde düşündüğümüzde, büyük ihtimalle, her işimiz aksar ve sonunda başarısız oluruz.
Neyi yanlış yaptığınıza bakmak yerine, neyi doğru yaptığınıza bakın. “Hep ileriyi” hedefleyin, itirazları alt edin ve denemeyi sürdürün.
Çok geçmeden, kazanmaya başlarsınız. Zaferler, arka arkaya gelir ve sonunda, kendinize yönelik şüpheleri bir “olumlu inançlar” dağının altında boğar.
Dördüncü şevk kırıcı, değişim sancısıdır.
Değişime direniriz; çünkü değişim, eski benliğimizin bir bölümünün ölmesi gerektiği anlamına gelir ve hiç bilmediğimiz bir benlik doğar. Yeninin doğuşu için emek verirken, aşina olduğumuz şeyin kaybı için yas tutarız.
Bu tutumun üstesinden gelmek için, mecbur olmadığımız halde yeni şeyler deneme alışkanlığı edinmeliyiz. Böylece yaşamımızda, güçlü bir duygusal temel olarak, eskinin en iyi yönlerini koruyabiliriz. Unutmayın. Her tür değişim, biraz sancılı geçer; ama kendi kendinize eyleme geçirdiğiniz değişimler, başkaları tarafından dikte ettirilen değişimlerden çok daha az sancılıdır.
Hepimizi etkileyen ve hedeflerimize ulaşmak için üstesinden gelmek zorunda olduğumuz dört şevk düşmanı var.
Birinci şevk düşmanı, güvenliğimizi yitirme korkusudur.
Sahip olduğumuz güvenliği kaybetmekten o kadar çok korkarız ki peşinde koştuğumuz daha güçlü güvenliği elde etmek için ondan vazgeçemeyiz. Kendi içimizde oluşturduğumuz güvenliğin dışında bir güvenlik olduğuna inanmıyorum. Aslında, yaşam denen mücadeleyle başa çıkma yeteneğimiz ölçüsünde güvendeyiz ve güvensizliği yönetme becerimizin izin verdiğinden daha güvende olamayız.
Bunun anlamı, istediğimiz şeye sahip olmak için elimizdekini feda etmemiz gerektiğidir. Herhangi bir şeyden vazgeçmeyi reddedersek, yeni başarılar için gerekli alan, zaman, para ve enerjiyi nereden temin edeceğiz?
İkinci şevk düşmanı, başarısızlık korkusudur.
Kaç kez, başarısız olacağınız korkusuyla birşey denemekten vazgeçtiniz? Çoğumuzun, başarının gerektirdiği anlık isyanları kabul etmek yerine vasat yaşamlara razı olması yazık değil mi?
Korkularımıza meydan okumalıyız ve her korkuyu sonsuza dek fethetmeliyiz. Çok geçmeden, korkuyu her fethedişinizde, bir sonrakini alt etmek kolaylaşacaktır. Unutmayın. En çok korktuğunuz şeyi yapın; sonuçta, o korkuyu kontrol edeceksiniz.
Üçüncü şevk düşmanı, kendinden şüpheye düşmektir.
Olumsuz düşüncelerin pençesine düşmüşsek, yaptığımız her şeyin yanlış olacağına inanırız. Bu şekilde düşündüğümüzde, büyük ihtimalle, her işimiz aksar ve sonunda başarısız oluruz.
Neyi yanlış yaptığınıza bakmak yerine, neyi doğru yaptığınıza bakın. “Hep ileriyi” hedefleyin, itirazları alt edin ve denemeyi sürdürün.
Çok geçmeden, kazanmaya başlarsınız. Zaferler, arka arkaya gelir ve sonunda, kendinize yönelik şüpheleri bir “olumlu inançlar” dağının altında boğar.
Dördüncü şevk kırıcı, değişim sancısıdır.
Değişime direniriz; çünkü değişim, eski benliğimizin bir bölümünün ölmesi gerektiği anlamına gelir ve hiç bilmediğimiz bir benlik doğar. Yeninin doğuşu için emek verirken, aşina olduğumuz şeyin kaybı için yas tutarız.
Bu tutumun üstesinden gelmek için, mecbur olmadığımız halde yeni şeyler deneme alışkanlığı edinmeliyiz. Böylece yaşamımızda, güçlü bir duygusal temel olarak, eskinin en iyi yönlerini koruyabiliriz. Unutmayın. Her tür değişim, biraz sancılı geçer; ama kendi kendinize eyleme geçirdiğiniz değişimler, başkaları tarafından dikte ettirilen değişimlerden çok daha az sancılıdır.